Πόσο πονάτε; Ένα από τα δυσκολότερα ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε όταν μας ταλαιπωρεί μια χρόνια πάθηση με επώδυνα συμπτώματα. Ταυτόχρονα όμως ο πόνος αποτελεί μια από τις πιο συχνές και σημαντικές παθολογικές εκδηλώσεις για την οποία αποζητούμε αποτελεσματικούς τρόπους  ανακούφισης.

Ας γνωρίσουμε λοιπόν ορισμένα χρήσιμα στοιχεία για τον πόνο μιας χρόνιας πάθησης και πώς μπορεί να μας βοηθήσει το Lunqa.

Τι είναι ο Πόνος και Γιατί να τον “Μετρήσουμε”;

Πρόκειται για ένα σύμπτωμα που ο οργανισμός μας εκδηλώνει ως αντίδραση σε μια βλάβη που συμβαίνει ή που ενδεχομένως εκείνος αντιλαμβάνεται ως βλάβη. Στην περίπτωση μιας οξείας φλεγμονής (π.χ. ενός τραυματισμού, μια λοίμωξης, ενός χειρουργείου) τα πράγματα είναι συνήθως πιο απλά. Με ή χωρίς τη βοήθεια κάποιους σκευάσματος, ο πόνος θα υποχωρήσει σε εύλογο χρονικό διάστημα όταν ο οργανισμός αποκαταστήσει επιτυχώς τη βλάβη. 

Τι συμβαίνει όμως όταν αντιμετωπίζουμε τον πόνο ως μια από τις εκδηλώσεις μιας χρόνιας πάθησης; Ανάλογα με την πάθηση ο γιατρός μας θα επιλέξει την κατάλληλη αγωγή, στοχεύοντας στη διαχείριση της αιτίας και κατ’επέκταση τη μείωση του πόνου. Σε συνδυασμό ενδεχομένως και με τη χρήση αναλγητικών θα προσπαθήσει να πετύχει το μέγιστο δυνατό αποτέλεσμα. Για να γίνει αυτό όμως θα πρέπει να είμαστε σε θέση να απαντάμε τακτικά και όσο το δυνατόν πιο αξιόπιστα στην ερώτηση: Πόσο πονάω;

Μετρώντας τον Πόνο στις Χρόνιες Παθήσεις

Είτε μιλάμε για χρόνιες φλεγμονώδεις παθήσεις (π.χ. Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, Οστεοαρθρίτιδα, Φλεγμονώδης Νόσος του Εντέρου, κ.α.) είτε για Νευροπάθειες, ο πόνος είναι μέρος της ζωής των ασθενών.  Σε αυτές τις χρόνιες καταστάσεις όπου δεν υπάρχει αποτελεσματική θεραπεία, η αξιολόγηση του πόνου είναι εξαιρετικά σημαντική: τόσο για τον ίδιο τον ασθενή αλλά και τον γιατρό του.

Δυστυχώς όμως ο πόνος δεν μπορεί να μπει σε ζυγαριά ούτε να μετρηθεί με ένα θερμόμετρο. Πρόκειται για ένα υποκειμενικό σύμπτωμα. Η αντίληψη του πόνου μπορεί να διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, όπως επίσης και τα όρια αντοχής στον πόνο. Αυτό μπορεί να έχει να κάνει με τον ίδιο τον οργανισμό, με την πάθηση, αλλά και με ψυχολογικούς παράγοντες.

Οι λεγόμενες “κλίμακες αξιολόγησης του πόνου” χρησιμοποιούνται για να μας βοηθήσουν να “μετρήσουμε” τον πόνο. Είτε αριθμητικές είτε περιγραφικές με λέξεις και σχήματα, ο στόχος τους είναι (πρώτα εμείς οι ίδιοι και κατ’επέκταση ο γιατρός μας) να αντιληφθούμε την ένταση του πόνου αλλά και την ανακούφιση που μας προσφέρει η εκάστοτε αγωγή. Καθώς θεωρούνται αξιόπιστα κριτήρια αξιολόγησης είναι σημαντικό ως ασθενείς να συμμετέχουμε συνειδητά σε αυτή τη διαδικασία.^(1-3) 

Για να γίνει αυτό καλό είναι “να γνωριστούμε με τον πόνο μας”: 

• Να χτίσουμε σχέση καλής επικοινωνίας και εμπιστοσύνης με τον γιατρό μας, εξηγώντας με λεπτομέρειες και χωρίς συστολές πως βιώνουμε τον πόνο. 
• Είναι εξαιρετικά σημαντικό να αποφεύγουμε την υπερεκτίμηση αλλά και την υποεκτίμηση του πόνου. Η φυσιολογική ανάγκη μας να ακουστούμε από τον γιατρό και να βρούμε ανακούφιση, δε θα πρέπει να μας οδηγήσει στο να περιγράφουμε πιο έντονο τον πόνο από αυτό που νιώθουμε. Αλλά και αντίστροφα. Καλό είναι να διαχειριστούμε με νηφαλιότητα το επώδυνο σύμπτωμα, χωρίς να επιτρέπουμε στο φόβο να μας οδηγήσει σε υποτίμηση της ένταση του πόνου που περιγράφουμε. 
• Να προσπαθούμε να καταλάβουμε πόσο επηρεάζει ο πόνος την ποιότητα της ζωής μας: Επηρεάζει τον ύπνο μας; Μας κρατάει μακριά από δραστηριότητες, και αν ναι, ποιές; Πόσο επηρεάζει τις σχέσεις μας με τους γύρω μας;
• Να καταγράφουμε (ακόμα και σε ένα ημερολόγιο ίσως) την έξαρση / βελτίωση που παρατηρούμε στα επώδυνα συμπτώματα
• Να ανακαλύψουμε τρόπους διαχείρισης του στρες. Το άγχος και η διάθεσή μας έχουν αμφίδρομη σχέση με την αντίληψη του πόνου. Εύλογα όταν αντιμετωπίζουμε μια χρόνια πάθηση, η ψυχολογική μας κατάσταση επιβαρύνεται. Όμως ο φόβος και το άγχος μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την εξέλιξη της ίδιας της πάθησης αλλά και την αίσθηση του πόνου. 

Σε κάθε περίπτωση πρωταρχικό μέλημά μας είναι να προσπαθούμε να είμαστε όσο το δυνατόν πιο αντικειμενικοί στην αξιολόγηση του πόνου. Με ψυχραιμία και καθαρό μυαλό να επικοινωνούμε αυτό που μας συμβαίνει πρωτίστως στον γιατρό μας. Αναγνωρίζοντας το πρόβλημα, μπορούμε να βρούμε και πιο αποτελεσματικούς τρόπους διαχείρισής του. 

Lunqa: Φυσικές Δράσεις στους Χρόνιους Πόνους 

Το Lunqa είναι ένα πρωτοποριακό διατροφικό συμπλήρωμα  με φυσικά φλαβονοειδή: Λουτεολίνη, Κουερσετίνη, Απιγενίνη. Ουσίες που μπορούν να συμβάλλουν πολύπλευρα στη διαχείριση των χρόνιων παθήσεων, και οι οποίες συνοδεύονται από επώδυνα συμπτώματα.

Χάρη στις έντονες αντιφλεγμονώδεις και αντιοξειδωτικές τους δράσεις αναστέλλουν σημαντικούς παράγοντες που εμπλέκονται στην παθογένεια χρόνιων φλεγμονωδών παθήσεων αλλά και νευροπάθειας.

Αναστέλλοντας τη φλεγμονή και το οξειδωτικό στρες, μπορεί να συμβάλλει στην αναστολή εξέλιξης της πάθησης και κατά συνέπεια στη βελτίωση των επώδυνων συμπτωμάτων. Επιπλέον τα φλαβονοειδή μπορούν να επιδράσουν περαιτέρω στη μείωση του πόνου, χάρη στις αναλγητικές και αγχολυτικές ιδιότητες που εμφανίζουν. Μάθετε περισσότερα εδώ: To Lunqa στους Χρόνιους Πόνους – Αναλγητική Επίδραση των Φλαβονοειδών

Πηγές

1. Dansie EJ, Turk DC. Assessment of patients with chronic pain. Br J Anaesth. 2013 Jul;111(1):19-25. doi: 10.1093/bja/aet124. 
2. Karcioglu O, Topacoglu H, Dikme O, Dikme O. A systematic review of the pain scales in adults: Which to use? Am J Emerg Med. 2018 Apr;36(4):707-714. doi: 10.1016/j.ajem.2018.01.008.
3. Boring BL, Walsh KT, Nanavaty N, Ng BW, Mathur VA. How and Why Patient Concerns Influence Pain Reporting: A Qualitative Analysis of Personal Accounts and Perceptions of Others’ Use of Numerical Pain Scales. Front Psychol. 2021 Jul 2;12:663890. doi: 10.3389/fpsyg.2021.663890.